RAJMUND ZIEMSKI | malarstwo - lata 60
26.02 - 16.03.2014 r. | GALERIA DAP
DOM ARTYSTY PLASTYKA | MAZOWIECKA 11A | WARSZAWA
Wernisaż: 25 lutego 2014 r. | g. 18.00.

"Rajmund Ziemski kilka lat po debiucie, a więc dość szybko, zdecydował się na to, co ma malować: wiedział, że ma ostrzegać, wskazywać na szeroko ujmowane zagrożenie. Samo określanie tej idei było i wygodne, i niebezpieczne. Wygodne, gdyż dawało się umieścić niezbyt daleko od języka oficjalnej propagandy, lecz dość szybko stawałoby się politycznie niebezpieczne, gdyby fakty, to znaczy obrazy, ukazywały więcej niż dwuznaczna słowna deklaracja: wskazywałyby na agresywne oblicze komunistycznego ładu, więc i na jego winę. W tej sytuacji artysta musiał balansować, żeby utrzymać równowagę malować aluzyjnie, a korzystając z licencji utalentowanego malarza intuicjonisty - mówić skrótowo, jak najmniej. Tak mało, że teraz, pisząc o Rajmundzie, nawet nieźle go znając, trzeba sobie dopowiadać, które intencje wydają się bardziej zgodne z jego charakterem i taką postawą, jaka mógłby mieć pod koniec lat pięćdziesiątych."
prof. Zbigniew Taranienko, we wstępie do katalogu wystawy

W 1979 roku Rajmund Ziemski otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa, przyznawaną za całokształt osiągnięć malarskich. Nagrodę tę cenił sobie ponad inne wyróżnienia. Wystawa, która towarzyszyła Nagrodzie była ostatnią wystawę Rajmunda Ziemskiego w Domu Artysty Plastyka, mija więc równych 35 lat od czasu, kiedy jego dzieła zagościły na tych ścianach. Wystawa "Rajmund Ziemski - malarstwo lata 60." jest próbą nadrobienia tej zaległości wobec artysty które swoje powinności akademickie i swoją działalność związkową traktował równie poważnie, jak swoje malarstwo.
Kurator: Piotr Jędrzejowski

Rajmund Ziemski urodził się 30 sierpnia 1930 roku w Radomiu. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie, następnie zaś podjął studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w roku 1955 otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Po trzech latach aspirantury został asystentem prof. Jana Cybisa. Pierwszą znaczącą wystawą, w jakiej brał udział, była słynna ekspozycja w warszawskim Arsenale (1955), będąca przełomową prezentacją sztuki młodych artystów zbuntowanych przeciwko obowiązującej wówczas doktrynie socrealizmu.
Z Akademią Sztuk Pięknych związał się na stałe, przechodząc długą drogę zawodową nauczyciela akademickiego. W 1983 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego, a w 1990 profesora zwyczajnego. Na Wydziale Malarstwa ASP prowadził samodzielną pracownię, kształcąc wielu zdolnych i znanych dzisiaj artystów malarzy.
Obok pracy pedagogicznej zaangażowany był w pracę społeczną w Związku Polskich Artystów Plastyków, pełniąc wiele odpowiedzialnych funkcji, m.in. na przełomie lat sześćdziesiątych przez dwie kadencje sekretarza generalnego ZPAP.
Jest laureatem wielu prestiżowych nagród. Jedną z tych, które cenił sobie najwyżej, była Nagroda im. Jana Cybisa przyznana artyście w roku 1978.
Najważniejsza jednak dla Rajmunda Ziemskiego była własna twórczość - o jego aktywności na tym polu świadczy duża liczba wystaw indywidualnych, a także uczestnictwo w wielu pokazach zbiorowych.
Zmarł 5 sierpnia 2005 roku.